Kahraman Babam

-Şükranla babam Seidahmed Murad’a- 

Yoksullukla boğuşarak büyüyen

Baba yükümlüğü üstüne çöken

Çocukluğun hakkını veremeyen

Babacandır benim kahraman babam.

 

Eğitim, medeniyet göremeyen

Delikanlı olduğunu bilmeyen

Hayat hep inşaatlarda geçen

İşseverdir benim kahraman babam.

 

Ana-baba sözünden hiç dönmeyen

Evlat için canını feda eden

Kişi menfaatlerinden vazgeçen

Fedakardır benim kahraman babam.

 

Her canlıyın acısını paylaşan

Muhtaca yardım elini uzatan

Küçük büyük, herkesi seven, sayan

Alcakgönüllüdür kahraman babam.

 

Gurur sevdasına gönül vermeyen

Yumuşak yüreği hemen eriyen

Affedilmez günahları affeden

Merhamet sahibi kahraman babam.

 

Ömrünce kötülüğü tanımayan

Düşmanına sıkı sıkı sarılan

Hep başkaları uğruna savaşan

İyilik örneği kahraman babam.

 

27 Aralık 2006, Kırcaali, Resmiye Mümün

"Ak Meleğim" şiir kitabından

Ocak 2007, Yeni Hayat Gazetesi-Kırcaali 

Yalan Dünya

  

  Ummadığın anda gelirsin dünyaya              

  Göz açıp kapayınca biter rüya  

  Yaşamın anlamı kafanı kurcalar

  Filozoflar cevap veremez soruya.        

 

  Ummadığın anda indirilir kama

  Dost dediklerin dizilir arka safa     

  Kanayan yaralar canevinden vurur      

  En kuytu koşesine acımasızca.           

 

  Ummadığın anda çatarsın belaya   

  Bozguna uğrarsın, dönersin Mevlâ’ya

  Hayallerin bir bir paramparça olur

  Dikenli yollarda kaldığında yaya.  

 

  Ummadığın anda aşk çalar kapına    

  Boşlukta yakalar kapılırsın ona   

  Bir oyun misali sürükler götürür   

  Tâ uçurumun dibine varıncaya.

 

  Ummadığın anda göçersin Allah’a,          

  Cenazeni ailen verir toprağa           

  Hayat tatlı rüyadır, insan uyanır 

  Gönül verip aldanma yalan dünyaya!     

      

  23 Aralık 2006, Kırcaali, Resmiye Mümün

"Ak Meleğim" şiir kitabından 

          

Yoruldum Felek

Yıllardır emeklerim boşuna gitti

Hiçbir meyvesini alamadım gitti   

Sayende hep tekdüze çalışır oldum

Döndür gene coşkumu ne olur felek!

 

Yıllardır düşmanımı bilmedim gitti

Hep arkamdan vurdu, zalim, alçak gibi

Sayende dostlarıma inanmaz oldum

Bitir şüphelerimi ne olur felek!

 

Yıllardır gözyaşlarım dinmedi gitti

Gülmek nedir bilmedim, hep ağladım

Sayende gözü yaşlı, zavallı oldum

Dindir gözyaşlarımı, ne olur felek!

 

Yıllardır aşkı hiç tanımadım gitti

Büyük hayal kırıklığına uğradım  

Sayende yalnızlar aleminden oldum

Söndürme hayallerimi, ne olur felek!

 

Yıllardır peşimi bırakmadı kader

Bin bir yerde sığınak aradım durdum

Sayende dur durak bilmez kaçak oldum

Bırak artık peşimi, yoruldum felek!

 

16 Aralık 2006, Kırcaali, Resmiye Mümün

Neden

Şimdi ben sana neden küseyim

Kırdığın gönlü tamir ettirdim

Koruduğum onuru çiğnedin

Yeniden kazanmam mümkün değil.

 

Şimdi ben sana neden kızayım

Çaldığın ömrü geri kazandım

Yaşattığım hayalleri yıktın

Yeniden kurmam mümkün değil.

 

Şimdi ben sana ne söyleyeyim

Sana ait sözleri tükettim

Hissettiğim duyguyu öldürdün

Yeniden yaşatmam mümkün değil.

 

Şimdi ben sana ne yapmalıyım

Neyin hesabını sormalıyım

Apaçık alnıma kara sürdün

Yeniden temizi mümkün değil.

 

9 Aralık 2006, Kırcaali, Resmiye Mümün

Sen, Sen Ol

Dost acımasız olsa da

Gözyaşların durmasa da

Canevinden vurulsan da

Sen, sen ol, sakın değişme!

 

Çocuk hayırsız olsa da

Anababa kovulsa da

Kardeş bacıyı satsa da

Sen, sen ol, sakın değişme!

 

Ayağın kayar düşsen de

Camurlara itilsen de

İnsanlığından geçsen de

Sen, sen ol, sakın değişme!

 

Dünyan cehennem olsa da

Tek Allah’a sarılsan da

Sen, sen olmaktan çıksan da

Sen, sen ol, sakın değişme!

 

Başına bela yağsa da

Arkandan hançer vursa da

Ölüp ölüp canlansan da

Sen, sen ol, sakın değişme!

 

29 Kasım 2006, Kırcaali, Resmiye Mümün

Yeni Hayat Gazetesi-Kırcaali