Ben sen olmuşum,
seni yaşıyorum
Ne zamandan beri
hiç haberim yok
Senle dolmuşum,
senle taşıyorum
Dertlerin kalbime
saplanmış bir ok.
Ben sen gülünce
mutlu oluyorum
Yüzünde bulutlar
yağmurum benim
Nefesim sensin,
seni soluyorum
Saçında aklar
selim, depremim.
Ben sen gidince
mahzun kalıyorum
Hasretin
bitmiyor, sanki ecelim
Bir an bırakma,
sensiz ölüyorum
Kaderim sensin,
eminim Meleğim!
21 Mayıs 2011,
Plovdiv (Filibe), Resmiye Mümün
“Ömrümün
Sonbaharı” şiir kitabından
Няма коментари:
Публикуване на коментар