Ben çok eski
devirlerde doğmuşum
Saf ve temiz
insanlar dünyasında
Büyüdükçe
benliğimi bozmuşum
İnsanlık arayışı
esnasında.
Küçük yaşta
bedenimi yormuşum
Uçsuz bucaksız
tütün tarlasında
Anne baba
hasretiyle dolmuşum
Ninemin yere
açtığı yorganda.
Sınıfta sesimi
kısık tutmuşum
Âlâ başarısı ceza
başımda
Yağcılar sırada –
zor korunmuşum
İyi ki yardım
etmek var kanımda.
Yürekten sevip
gül gibi solmuşum
Acı hatırası
saklı bağrımda
Kalbimi verip kul
köle olmuşum
Onurum susmaz
konuşur vicdanda...
25 Eylül 2009,
Kırcaali, Resmiye Mümün
Няма коментари:
Публикуване на коментар