Elbet bir gün ben
de sevineceğim
Adalet yerini
mutlak bulacak
Gözlerim gülecek,
eğleneceğim
Kederler bitip
arkamda kalacak
Elbet bir gün
herkes hakkını alır
Sabredip sessizce
bekleyeceğim
Cenab-ı Allah
kısmet, kader yazar
Olmazsa olmaz,
kabulleneceğim
Elber bir gün
mahşer hesap soracak
Yakaya yapışıp
direneceğim
Zerre kadar günah
suçlu bakacak
Ellerim bağlı
“Yokum!”, diyeceğim...
18 Aralık
2009, Kırcaali, Resmiye Mümün
Няма коментари:
Публикуване на коментар