Zalim

 

Sil beni bir kalemde, adım batsın

O büyük sevdamız mazide kalsın

Ha var, ha yokmuşum, yalan sanılsın

Mutluluk dilerim, düğün yapılsın!

 

Anladım sonunda - ben hiç olmadım

Hep o vardı zaten, fena yanıldım

O güzel sözlerin artistliğindi

Sevmeler, okşamalar-çıkarın rengi.

 

İnanmıştım zalim, yürekten sevdim

Uğruna canımı her an verirdim

Ne istedin benden, ne hakkın vardı

Kalbimi çok kırdın, ciğerim yandı.

 

El alem soruyor, şimdi ne derim

Vefasiz yârimi kime söylerim

Helâllik almadık, gözyaşım boğdu

Ahiret aşkını düşmanlar bozdu...

 

12 Mart 2010, Kırcaali, Resmiye Mümün

 “Kördüğüm” şiir kitabından