Elveda deme,
eller vedalaşsın
Kalbimi kırma,
orada sen varsın
Sevgimi üzme,
sevmeyenler yansın
Sevgilim gitme,
sensizlik ağlasın!
Beni ben eğledin,
ruhumda cansın
Her hücrem sen
dolu, damarda kansın
İrademe, zekâma
güç katansın
Sevgilim gitme,
sensizlik ağlasın!
Gözyaşlarım hiç
mi durmadan aksın
Gidenin ardından
ağıtlar yaksın
Çık gel bir gün,
diye her an yalvarsın
Sevgilim gitme,
sensizlik ağlasın!
Yaban diyarları
sıla sayarsın
Naçar dolaşmayı hüner
sanırsın
Bir damla su,
diye kime bakarsın
Sevgilim gitme,
sensizlik ağlasın!
Taş yerinde ağır
basar, sen kaçarsın
Kavgandan
vazgeçip huzuru ararsın
Nereye gitsen,
aynı kalacaksın
Sevgilim gitme,
sensizlik ağlasın!
9 Ocak 2009,
Kırcaali, Resmiye Mümün
Няма коментари:
Публикуване на коментар