Mestanlı Parkında

 

O şirin Mestanlı’da, o çıplak parkta

İkimiz kaldık sonsuza kadar bankta

Gözlerin sevgi dolu, sözün kulakta

İçime sığmıyor kalbim fırlamakta.

 

İnsanlar geçiyor, çocuklar etrafta

Kuşlar bizi izliyor, köpekler hatta

Ağaçlar selamlıyor, çiçek açmakta

Kuru dallar yeşeriyor, güneş çıkmakta.

 

Yine sihre düştük olmadan farkında

Herşey yalan oldu, biziz en ön planda

Unuttuk engelleri  dursun sırada

Hepten aptal olmuşuz - kimin umrunda!

 

Kollarında olmak gerçek hayatımda

En güzel rüyalarım capcanlı burda

Mutluluk bu demek-anladım sonunda

Tut elimi bırakma, yansa da dünya!

 

Çifte kumrular evlendi bu masalda

Kötü zaman silemez-izler orada

Aşıklara yol olacak zor anlarda

Sevdamız yaşayacak aşk mezarında...

 

5 Mart 2009, Kırcaali, Resmiye Mümün (Yabangülü)

“Sırılsıklam” şiir kitabından