Kanadı kırık kuğular misali
Göl kenarında taşlara sarıldım
Seller alıp götürdü hevesimi
Kuru ağaç gibi sallandım kaldım.
Rüzgar esti geçti, güneş gülmedi
Başım kesildi, suçumu bilmedim
Yollar sonsuz-
ümit tükenmedi
Gene yürüyorum, hala ölmedim.
21
Eylül 2009, Kırcaali, Resmiye Mümün
“Babamın Kızı”
şiir kitabından
Няма коментари:
Публикуване на коментар