-Dedem Ferad Murad’ın
(Bozoğlu)
ölümü
vesilesiyle-
Aç gözlerini bir
defa - ne olur!
Çocukça gülüşünü
yüzüme vur
En güzel günleri
yaşayamadık
Gidemezsin, borcu
kapatamadık.
Şimdi ben seni
nerede bulurum
Kabristan kıyamet
sanki, donurum
Dualar eksik
kalır, duyuramam
Affet, diye
dizine kapanamam.
Eski masallarını
hep ararım
Tatlı muhabbetine
çok yanarım
Senin gibi kimse
ögüt vermiyor
Atalar seninle
gurur duyuyor.
Sen Osmanlı
torunu değil misin?!
Sonuna kadar
gayret etmelisin
O cansız bedenin
hâla yatıyor
Bak, mezarcılar
kapında bekliyor.
Hadi dede, kalk
ayağa, pes etme
Bu acıyı kalbime
mühürleme!
Ömür boyu yerini
dolduramam
Ne yapsam da
kendimi avutamam...
7 Aralık 2009,
Kırcaali, Resmiye Mümün
"Babamın Kızı" şiir kitabından
Няма коментари:
Публикуване на коментар