Genç yaşta öldüm,
mezara geç kaldım
Kırıldı kanadım,
yerlere daldım
En yakınlarım
vurdu, fena yandım
Hüzün doldu
gözlerim, çok ağladım.
Bakire bir
kızdım, bir haber aldım
Bebek düşüğü
yapmışım, şaşırdım
Şaka diye kendimi
hep kandırdım
Dedikodum olmuş,
Hakk’a sığındım.
Düşüne düşüne
kurudum bittim
On kilo vermişim
kendimden geçtim
Perhizi
sordular-derin ah çektim
Sözüm dikiş
tutmadı, vazgeçtim.
Dostlarım etrafta
suçlu aradı
Kalbimi ebediyen
parçaladı
Akrabalar yangına
körük sardı
Komşular acaba
doğru mu sandı?!
Yıllar sıralandı,
acım dinmedi
Günahımı alanlar
tükenmedi
Gözümdeki yaşlar
hiç silinmedi
Bunun mahşeri var...-bilin istedim!
2 Ağustos 2009, Kırcaali, Resmiye Mümün
Няма коментари:
Публикуване на коментар